AŞK-I HAYALİ

              Hangi iyiliğimin mükafatıydı gözlerin, hangi duamın kabulüydü yüreğin. Saftın ve bir o kadar da güzeldin. Sanki sevmek için yaratılmış gibi tertemizsin. Sözünde özünde beni sev der gibisin. Bakışların olmasaydı inan seni sevemezdim. Yüreğin bu denli tertemiz kalmasaydı yüreğim kabullenmezdi. Ve geceler sensiz geçerken sessizlikteki sesim misin? Söylesene hangi duamın kabulüsün?

                Seni beklemek ne zor şeymiş. Görmeden bilmeden sevmek inan kör kurşundan farksız imiş. Şimdi sorsam hangi diyarlarda saklı kaldığını, hangi yürekte beni aradığını dile gelir mi yüreğin? Bir haberini verebilir mi bana? Beni sensiz bırakışının affını isteyebilir mi dile gelmeyen enderuni duygularla?
Yüreğimde büyüttüm varlığını, yüreğimle sevdim sen olan her yanımı. Sensin diye ezberledim lügatimdeki seni anlatan her bir kelimelik yanımı. Aşktan öte bir sevda benimkisi. Bir hal değil ki olsun bitsin. Benimkisi hayatımın anlamı yaşayışımın sen hali, seninle olan hali. Olabilmenin hayali. Yoksun diye değil feryadı-ı figan edişim. Yoksun diye değil inim inim inleyişim. Bulamayışım öyküsü, bulamamanın hüznü. Bulamamanın verdiği acı benimkisi.

              Zaman ne kadar da hızlı geçiyor. Ne ellerim eskisi gibi nede yüzüm. Her şey değişti bende. Düşüncelerim yaşayışım. Yaşam içindeki savaşım. Saflığım kırılganlığım ve sen olan yanım. Eskisi gibi değil artık bendeki sen. Önceleri hayalin yeterdi bana. İçinde sen olunca hiç uyanasım gelmezdi inan bana. Öylece seni düşlerdim düş sokaklarında. Düşlerimden yüreğime düşmeni beklerdim dua dua sabırla.
Şimdi yetmiyor hayaller bana. Yüreğim varlığına göz dikmiş fetih etmek ister Fatihi bir ruhla. Senin olmak ister yüreğim tüm varlığıyla. Senden öte sensiz kalmak zülümdür bana. Dertliyim senden sonra. Dermanımı ararım derman ol yarama. Acıtma içinde sen olan yüreğimi. Beni acıtman incitmez lakin sen varsın korkarım sen varken yüreğimde dokunma bana.

             Sevgili demeye dilim yok. Diyemem ki dile getiremem. Korkarım seni kaybetmekten. Korkarım yüreğini tuz buz etmekten. Utanırım seni öyle ulu orta sevmekten. Sen ki yüreğimde büyüdün gonca gülüm oldun. Kendi ellerimle büyüttüm şimdi nerelere kayboldun. Hayallerim sen yaşayışım sen bekleyişim yine sen. Şairin ifadesi ile “Uzatma dünya sürgünümü” uzatma senden ayrı kalışımı. Senden uzaklarda bir başına dertli dertli kalışımı. Bitir bu bekleyişi, bitsin bu vuslat türküsü. Ayrılık adına ne varsa bitsin var olsun varlığım var olsun seninle olan yanım. Uzatma sürgünlüğümü uzak durma benden.

              Yokluğunun derdi değil bu anlattıklarım. Bulamayışım hüznü, bulamamayışım sancısı. Öyle bir sevdim ki seni yokluğunda bile seviyorum gözlerini tebessümlerini gülden güzel suretini içinde varlığımı bulduğum yüreğini. Seviyorum gelsen de gelmesen de seni.
 Sorsalar kimdir bu sevdiğin diye ne lügatimdeki kelimeler yeter nede dilimin bağı çözülür. Kimseler bilmesin seni, kimseler görmesin benim gördüklerimi, kimseler bilmesin benim bildiklerimi. Sen bende saklı kal sen benim yanımda bir ömür kal. Giden gitsin ama sen gitme. Terk etme. Ziyan etme bu sevğimi har vurup savurma gönlünce sev lakin ulu ortalarda bırakma beni.

                
Bayram Aktaş/B’Aşka Niyetli