Bir B'AŞKA Dünya Burası

              Hangi iyiliğimin mükafatıydı gözlerin, hangi duamın kabulüydü yüreğin. Saftın ve bir o kadar da güzeldin. Sanki sevmek için yaratılmış gibi tertemizsin. Sözünde özünde beni sev der gibisin. Bakışların olmasaydı inan seni sevemezdim. Yüreğin bu denli tertemiz kalmasaydı yüreğim kabullenmezdi. Ve geceler sensiz geçerken sessizlikteki sesim misin? Söylesene hangi duamın kabulüsün?                 Seni beklemek ne zor şeymiş. Görmeden bilmeden sevmek inan kör kurşundan farksız imiş. Şimdi sorsam hangi diyarlarda saklı kaldığını, hangi yürekte beni aradığını dile gelir mi yüreğin? Bir haberini verebilir mi bana? Beni sensiz bırakışının affını isteyebilir mi dile gelmeyen enderuni duygularla? Yüreğimde büyüttüm varlığını, yüreğimle sevdim sen olan her yanımı. Sensin diye ezberledim lügatimdeki seni anlatan her bir kelimelik yanımı. Aşktan öte bir sevda benimkisi. Bir hal değil ki olsun bitsin. Benimkisi hayatımın anlamı yaşayışımın sen hali, seninle olan hali. Olabilmen

                                                                Gittin; yüreğime kor bir ateş, gözlerime yağmur damlaları bıraktın. Mutluluklar sende kaldı, acıları bana bıraktın. Öylece çaresiz kalakaldım. Sen mutluluk sarhoşu olurken, ben en çetin savaşlarda en ağır yaralar, darbeler aldım sol yanımdan. Mutluluk türkülerini mırıldanırken sen, ben karanlıklarda bir başına yapayalnız, sessiz, sensiz kalakaldım. Bilmedin sen halimi, bilemedin sen beni. Görmedin beni, göremedin yüreğimde büyüttüklerimi. Ah edişlerimi için için kendimi tüketişlerimi görmedin. Duymadın çığlıklarımı. Öylece gittin uzaklara. Bir yabancı gibi, hiç tanımamış gibi, sevgi sözlerini hiç dile getirmemiş gibi gittin… Ne zaman unutturdu seni nede yüreğim unutmayı becerebildi. Gitmek yoktu derdin. Gitmek yakışmaz bize ben seni senden bile çok severdim derdin. Yüreğim sen gibisini görmedi, sen gibisini bilmedi derdin. Hani sen hani ben. Giderken hoşça/kal bile demedin. Hoşça kalamadın yüreğimde. Gittin ses bi

                                             Yarım kalmış cümlelerim var benim. Ardı sıra ağlamalarım, sessizlikteki sensizliğim var güncemde. Bugün günlerden yine sen sevdiğim. Yokluğunu resmedişimin bilmem kaçıncı günü, kaçıncı saati. Seni anıyorum, yasını tutuyorum kalemimle, sen diyen yüreğimle, hasret türküleriyle, ağlamaklı gözlerle…              Şair yüreğimle büyüttüm seni. Sözlerin en güzeli ile harmanladım gözlerinin güzelliğini. Gülüşünle öldüm, gülüşünle hayat buldum sayfalar arasında. Mürekkebim kurudu da, sana olan sevdam sönmeyen bir yangın oldu. Yaktı hoyrat gönlümü, yaktı beni… Bir divane oldum çıktım sevdan ile. Ben bu aşka düşeli kendimi hiç bulamadım. Hiç kendim olamadım. Yarım kalmış cümlelerimi hiç tamamlayamadım. Kelimelerim aciz kaldı seni anlatırken, bu beni ararken, gözlerinde kaybolurken… Anlatamadı kelimelerim, anlatamadı bu bendeki seni, anlatamadı gözlerini… Dilim lal. Edemedim bir kelime, dile getiremedim seni. Anlatamadı kelimelerim aşkl

SÜRGÜN ET BENİ         Sürgün et beni şehrimden şehrine. Son bulsun bu bekleyişler, son bulsun bu haykırışlarım, sonum olsun varlığın. Varlığımın başlangıcı olsun gözlerin… Yoksun! Şehrime kar yağıyor, benim içim kan ağlıyor. Zamansız haykırışlarım hiçbir sine de yankı bulmuyor, Zaman ne de güzel oyun oynuyor…      Sürgün et beni yüreğimden yüreğine. Prangalar giydir ayaklarıma, kaçmak istedikçe yüreğinin en bilinmezliklerine düşeyim. Uzaklaşmak istedikçe yakın olayım sana. Mahrum etme beni gözlerinden sen olayım bir yanımla, seninle olabileyim aşka ısmarlanmış varlığımla… Yoksun! Şehrimin sokakları sessiz, sensiz. Varlığından bi habersizim. Vardım-yoktum, akıl ile kalbimin arasında hep sen oldum.      Sürgün et beni gözlerine, aşk olsun. Aşkın en güzel hali senine var olsun. Varlığım olsun yokluğundan arta kalan umutlarım. Var olsun varlığım, ismimin yanında bir de senin isimin anıla dursun. Geldi geçti ömür. Onca zaman nasıl da sensiz geçti. Bu bekleyişler bitmedi.

DüşBaz Hayallerim var! İçinde sen olan, Bir yanıda ben olan. Anlatabildiklerim var, birde anlatamadıklarım. Saklambaç oynuyorum şu sıralar kendimle, Kaybetmek istiyorum kendimi, kendimden. Sahte yaşamlardan uzak, Sahici bir ruh olmak istiyorum kendimle, seninle… Hayallerim var! Yarınlar adına kurulmuş umutlarım, Yaşayışlarım, yaşanmamışlarım var içinde. Ah ile eyvahlarım, Keşkelerin ardına sığınmış geçmişim, Tertemiz olmak isteyen ruhum var. Birde adım adım takip eden ezel-i düşmanım var. Hayallerim var! Yarınlardan sonrasını arzulayan. Rabbine kul olmak için yanıp tutuşan aklım, yüreğim var. Yüreğimi tuz-buz edercesine kasıp kavuran, Bitmesin deyişlerim var. Bitsin deyişlerim var. Ölümü arzu edişim, İmtihana tabi tutuluşum var. Hayallerim var! Geçmişimden arta kalan, Kirlenmemiş kelimelerimin sıçaklığı var. Yaşayışlarımın bıraktığı, Yaşanmamışlarım var. Tövbe edişlerim, ruhumun semalara yükselişi var. Hayallerim var! Bitmez, tükenmez umutlarım, En zifiri karanlıklardaki aydınlıkla