Bir B'AŞKA Dünya Burası

İNSANLIK Yarım kaldık dost bildiğimiz yardan da Serden de.  Zaman mıydı değişen; yoksa insanın özü müydü bu kadar kirlenen.  Hangi yana baksak başka bir elem, acı içinde kıvranan bir beden. Her köşe başında bekler bizi hüzünlü bir keder. Dostan vefa yok, yardan feda. Dile bürünmüş bin bir yalan dolan. Kolayca aldatır olmuş gördüğü her yüreği bilen.   Ne oldu bize böyle?  Tarih tekerrür edermiş galiba insanlık ta öyle. Geçmişi en acımasız şekilde elestirirken,  medeni diye tanımlarken kendimizi; en vahşi varlıktan bile daha aşağı bir hayatı yaşar olduk. Sevgiden, saygıdan, sadakatten, erdemden... İnsanı insan yapan yani insanı kâmil eden herşeyden yoksun bir hayat yaşıyoruz. Ve kendi iç dünyamızda boğulurken acılarla, elemlerler, hüzünlerle... Çevremize yalancı mutluluklar paylaşıyoruz. Yalandan gülüyoruz yapmacık davranıyor sırf onlar beğensin diye her gün kıyafet değiştiriyor, en güzel süslerimizi takıyoruz. Sırf onlar memnun olsun diye kendimizi unutuyoruz. Acınacak bir hald

SEVDADANDIR Olur olmaz zamanlarda eziliyorsa kalbin taşlar arasında, bilesin ki sevdadandır. Gecenin orta yerinde; uyku aleminin en güzel yerinde sıçrıyorsa bedenin, gözün de  uyku değil de hasretin sancısı varsa işte sevdadır bu azizim.  Sevda söz konusu olduğunda kim durabilir ki önünde, kim ne yapabilir ki? Mecnun olduysa yüreğin, Ferhat misali düştüysen dağları delmeye işte sevdadandır tüm bu eylemler. Hangi beylik lafları edersen et, istediğin kadar yak yık her şeyi. Bir söz ile bir gülümse ile bir bakış ile yenilirsin yüreğinde taşıdığın sevdana. Olmazsa bile sana nasip sen hep taşırsın yüreğinde, unuttun zannedersin ama sadece uyutmuşundur kendini, yüreğini. Adını duyduğun her anda, resmini gördüğün her fotoğrafta, aldığın her nefeste yeniden uyandığını ve ilk gün gibi yüreğine bir hasret ateşi yaktığını görürsün. Anlarsın bir zaman sonra akıldaki unutulurmuşta, yüreğindeki sadece uyutulurmuş. Ne geldiyse başa sevdadan ne ettiysek yine sevdadan. İyi de oldu kötü de. K

Sendedir DEVÂ Yaşam adına ne de çok eylemlerin peşinden koşuyoruz, Ömür denilen bu meftunda ne de çok hebâ oluyoruz. Yaşadık mı sahi bize verilen güzellikleri? Yoksa kuytularda mıyız hâlâ? Kime ne anlatabilirsin ki, anlamak adına bir eylemi olmayana, Ne diyebilirsin ki, duymamak için kulaklarını kapatanlara, Elden ne gelir ki görmemek için kuma başını sokanlara. Sen hâlâ kuytularda mı ararsın kendini, Bu yoktan var edilen dünya da! Ömür demişler şu kısacık zamana, Farkında mısın!  Zaman denilen olgu sadece göz kapatıp acana kadar. Sen kendinle kıran kırana savaş halindeyken, Ömründen ömür gidiyor, Yüreğinden sevgin,umudun,hasretin... Geçiyor sendeki tüm güzellikler, Yok olmanın eşiğine geliyor sakladığın o tatlı eylemler...  Arar durursun kaç zamandır kendini, Olmadık hayallerin peşinde koşarsın, Neden olmazlara bu kadar meyledersin? Dön bir bak hayatına, kimler seninle? Anlatamadık ne kendimize ne de bizden olmayana, Hangi taşı kaldırsak bir u/mutsuzl

VE UMUTLAR                     Her şey bitti derken sen umutlarına sarıl. Kolun kanadın kırıldı mı üzülme, gün gelir üzüldüklerine ah edersin. Dilin keşkelere vurur, isyan edersin. Ne derler bilir misin? “ Üzüntü ve keder şeytandan, umut ise haktan.” Bırak sen şu kendini bilmez dilleri, bilmezler senin ne çektiklerini, yanık erin halinden anlamaz ham yürekliler. Bırak yansın yüreğin orta yerinden, karşı koyma gözünden akan katrelere. İzin ver dökülsün yüreğinden avuç içine. İzin ver yaksın bu ateş seni, zira mutluluk işte bu yangında saklı. Seni sen yapacak olan bu halde gizlenmekte. Gizli gizli seni izleyip, doğruya iletmek istemekte. İzin ver yansın yüreğin orta yerinden…                   Daha hiçbir şey bitmiş değil be can. Üzülme geçer gider bu günlerde. Hoyrat rüzgârlar savurur da farkına bile varmazsın gidişlerinin, yokluğunun nasıl var olduğunu zamanla öğreneceksin. Bir bakar mısın şu çevrendekiler, kaç tanesi senin gibi düşünmekte, kaç tanesinin derdi yüreğinde, ka

Sevgililerin En Sevgilisi Hz Muhammed(S.A.V) buyuruyor ki: “ Her insan hatakardır. Hatakarların en hayırlısı tövbekâr olanlardır.”                                                                                                                     (Tirmizi, Kıyamet 50)                  Bak 11 ayın gelincik çiçeği kapıda. İblislerin zincirlere vurulduğu, Ümmet-i Muhammed’e rahmetin sağanak sağanak yağdığı 11 ayın sultanı, şehr-i ramazan yanı başımızda. Yenilenmek için, arınmak için, sağanak sağanak yağan rahmetin altında ıslanmak için, kaçırma Müslüman bu fırsatı. Dünyalık eğlencelerle harcama, boş gayeler uğruna feda etme bu kutlu ayı, fırsatların en güzeli olanını. Dünyanın gelip geçici güzelliğine aldanma. Bu dünya elbet son bulacak var sen heybeni doldurmaya bak ve gel şu rahmet ayında yüreğimizden dökülsün tövbe istiğfarlar. Yeni bir başlangıç yapalım şu kutlu ayın güzelliği ile birlikte. Kötüye dair ne varsa atalım çöplük denen kuytu köşelere, iyi huylar edinelim o saf h