Bir B'AŞKA Dünya Burası

Sevgililerin En Sevgilisi Hz Muhammed(S.A.V) buyuruyor ki: “ Her insan hatakardır. Hatakarların en hayırlısı tövbekâr olanlardır.”                                                                                                                     (Tirmizi, Kıyamet 50)                  Bak 11 ayın gelincik çiçeği kapıda. İblislerin zincirlere vurulduğu, Ümmet-i Muhammed’e rahmetin sağanak sağanak yağdığı 11 ayın sultanı, şehr-i ramazan yanı başımızda. Yenilenmek için, arınmak için, sağanak sağanak yağan rahmetin altında ıslanmak için, kaçırma Müslüman bu fırsatı. Dünyalık eğlencelerle harcama, boş gayeler uğruna feda etme bu kutlu ayı, fırsatların en güzeli olanını. Dünyanın gelip geçici güzelliğine aldanma. Bu dünya elbet son bulacak var sen heybeni doldurmaya bak ve gel şu rahmet ayında yüreğimizden dökülsün tövbe istiğfarlar. Yeni bir başlangıç yapalım şu kutlu ayın güzelliği ile birlikte. Kötüye dair ne varsa atalım çöplük denen kuytu köşelere, iyi huylar edinelim o saf h

 “Mümin, müminin kardeşidir.” Diyor Yaradan, Kan bağı ile kurulmaz ki, kardeşlikler kimi zaman. Zaman olur, yüreğine dokunur güzellikler, Zaman olur, ararsın gönlü güzel insanları. Hayat bir muamma, hayat imtihanlar diyarı, Hayat, bir oyun ve eğlence makamı. Yağmur gibi yağar dertler, yüreğini sıkan elemler, Dua edecek yürek ister, kalbi kırık gönüller. Kan bağı ile bağlanmaz ki sadece gönüller, Vefa ile kurulmaz mı; kardeşlikler, sevgiler. Ağlarsa bir çift göz secdelerde, Dua dua haykırıyorsa sevgililerin en sevgiline, Dua et yüreği berrak insan bizlere de, Duasız bırakma bu çaresiz sineleri de. Zaman başkalaşsa da, insanlar senden uzaklaşsa da, Seni yoktan var edeni, asla unutma. Dara düşünce etme isyan, Seven sevgine yol göstermekte, Seven sevginin halini düzeltmekte, Seven sevginin haykırışlarını duymak istemekte, Seven sevgine lütufların en güzelini vermek istemekte, Seven sevgi ile eğleşmekte. Ne diyar Yaradan; “Allah,

              Hay’dan Hu’ya giden bir yolculuk şu dünya hayatı. Ben ve benim gibi onlarca ölümlü ile dolu yeryüzü. Kalplerde hüzün, sinelerde gam, dillerde ise “Nerde o eski ramazanlar.” Benim gibi nicelerini yoktan var eden, yaradılmışlar içinde en değerli olarak insanı kabul eden diyor ki: “Dünya hayatı bir oyun ve eğlenceden başka bir şey değildir. Muttaki olanlar için ahiret yurdu daha hayırlıdır. Hala akıl erdirmiyor musunuz?” ( En’am 32.Ayet )            Sahi aklımız onca düşünceye, onca eyleme ererken, dünyanın fani olduğunu her gün duyduğumuz haberlerden öğrenirken bunca günahı yüklenmekte neden? Oysa bir Müslüman olarak ben ve benim gibi inandığı davanın gereğini yapması gerekirken, boş gayeler peşinden koşmamalıydım, koşmamalıydık. Oysa tüm yaptıklarımın, yapacaklarımın bir ödülü ve bir de cezası beni bekliyordu unutmamalıydım, unutmamalıydık. Sevgililerin en sevgilisi ne güzel diyor: “Bizi aldatan, bizden değildir.” Aldatmamalıydım hiç kimseyi, aldatmamalıydık

S- ayamadık zamansız akıp giden günleri, E-lden ne gelir, giden günleri getirmek için. M-avi göğün kuşları, selam olsun size, R-üzgarlarla dans eden bulutlar nede güzel, A-yrılmasın umutlar, bu güzel yürekten. M-uhtaç olma haktan başkasına, U-mudunu kaybetme hiçbir zaman, A-ra güzellikleri, vazgeçme doğrulardan, M-esafelere takılıp kalma, M-utlu günler gelmez, koş peşinden, E-meğinin karşılığını alırsan elbet, R-azı ol kaderine, nur olsun ömrün. B-urcu burcu kokar yüze düşen tebessümler, U-nutulmasın bu güzel günler, R-üya misali hep akla gelecek olan yüzler, C-ümle âlem duysun, kıskansın çekemeyenler, U-fka bak anımsa ve gülümse. S-ebepsiz değildir, yapılan hiçbir eylem, E-ninde sonunda bulur güzellikler seni, R-ıza dairesinde ol sen yeter ki. D-ara düşersen, sığın hakkın o rahmetine, A-rarsan bulursun âşıklar sofrasını, R-ahmet istersen aç o ellerini. F-ani olan, fani olanı neden istesin ki, A-rar bulur baki olan sevgiliyi. T-a ezeldendir

BİR ŞAİRDİR KALBİM Şairse kalbim, suç benim mi? Anlatıyorsa seni, lisanı aşk ile Hece hece dokuyor ise, kelimelerle Bir şair ise kalbim, suç benim mi? Aklıma gelenim, başıma gelsene Bir şifa olup, düşsene kalbime Nedir benden isteğin, söylesene Şair etti beni yokluğun, gelsene Kanadım yok, uçamıyorum göğünde Derdime derman olan gözlerin, nerelerde Bir “ah”sın ki kalbimde Şair oldum ben, sensiz geçen gecelerde. Her gün biraz daha eksilirken, Anlatırken seni sayfalara, hiç bilmeden Kalbime nasıl engel olacağım ben Şairliğe vurdum kendimi, sen yokken. Ömrümden ömür tükenirken, Günlerim sessiz sedasız geçerken, Sesinle tuz buz et, bu kalabalıkları erkenden Şair kalbim senindir, tut ellerimden. Bayram Aktaş/B’Aşka Niyetli