Hayra Yoruyorum- Bayram Aktaş

           
  HAYRA YORUYORUM                      Hayra yoruyorum sensizliğimi, bir başına bekleyişlerimi. Zamana inat eksilmeyen sen, zamanla eksilen ben. Şimdi yokluğunun onca türküsünü bestelerken bir başına, hayalin yoldaş olur bana. İnsan hiç bıkmakmaz mı yazmaktan, hiç usanmaz mı aynı şeyleri anlatmaktan? Seni yazmak yazma adına yapılan en güzel halim benim, haylini kurmak gözlerin de kaybolmak, gülen yüzünü anımsamak en güzel eylemim benim. Seni sevmek, adına yazdığım yazabildiğim onca kelam ile anlatabilmek en güzel uğraşım benim.

                 Zaman oluyor ki sensizlik öyle bir hal alıyor ki, dayanamıyorum. Öyle bir hal yaşıyorum ki derdim sen dermanım sen. Kaç şair aynı şeyi söyledi bilmiyorum. Kaç sevdalı anlatabildi sevgisini bilemiyorum. Bildiğim bir tek şey var o da yokluğunda ben ben değilim. Hani sessizlik içinde sesine talip olmasam, yalnızlıklar rıhtımında varlığına muhtaç olmasam inan sustururdum yüreğimi. Yazmazdım sana ait olan hiçbir şeyi. Kırardım kalemimi, parça parça ederdim yüreğimi döktüğüm sayfalarımı. Ama olmuyor ne yapsam da yerin dolmuyor. Yüreğim yanmıyor yüreğinden başkasına. Bir sen olsan yeter bana. Ne dünya umurumda nede dünyalık adına makamlar. Anlatabilsem ah bir dile getirebilsem, bir görebilsem seni kelimelerin en güzeli ile haykıracaktım, anlatacaktım bu sensizliğimi.
                 Hayatın içinde yokluk ile varlık mücadelesi verirken hep yokluklar makamında buluyorum kendimi. Yalnızlığımı hissediyorum yokluğunda. Anlayanım yok ki anlatayım derdimi. Dinleyenim yok ki söyleyeyim sensizliğimi. Kim bilir hangi diyarlarda saklı kaldın. Bulmakta bana kaldı. Arıyorum seni sayfalar arasında. Tarifini yapıyorum katre katre akıttığım yüreğimin kıyısına. İlmik ilmik dokuyorum yüreğini sayfalar arasına. Yokluğumda ne yaptın dersen buyur oku diye yazıyorum aklıma her düştüğün, yüreğimi olur olmaz yaktığın zamanlarda.

                  Şimdi varlık sahanda olmak vardı. Yazılanları okumak o gözlerinin en derinliklerinde var olmak vardı. Yüreğinin tarifini yüreğimle yapmak vardı sözlerin en güzeli ile. Bugün de olmadı hayal adına yazdıklarım. Hayalin yoldaşım oldu bugün yine. Varlığınla tanışamadık henüz, bekliyoruz buyursun gelsin diye. Buyursun yüreğimize, vakti bilinmedik ömrümüze, buyur etmeni bekliyorum yüreğine.
                  Hayra yoruyorum sensizliğimi. Sessizlikler içinde kimsesizliğimi. Hayal ile gerçek arasında yaşadığım elemlerimi. Zaman beyhude, insanlar acımazsız, yürekler tarumar edilmiş kirletilmiş ve başkalaşmış. Kime sorsam aynı dert aynı hal. Zamana inat bekliyorum en güzel halimle, tövbelerle temizlemeye çalıştığım yüreğimle bekliyorum varlığını yoldaşım, sırdaşım, sessizlikteki sesini arayışım. Bekliyorum seni yalnızlığımla, adına yazdığım katre miktarı yazılarımla…
                  Hayra yoruyorum bu bekleyişimi. Bulamadığım zamanlarda acıyan sol yanımın sancısını. Derunumda yaşadıklarımı. Harf harf yazdığım kelimelerimi. Hayırlısı diyorum hayırlı olmasını istiyorum varlığının varlık sahamdaki yerini. Hayra yoruyorum bu sensizliği… Bayram Aktaş/B’Aşka Niyetli