ZATIMA BİR NAME - Arzu Metli
ZATIMA BİR NÂME Sevgili Ben, Sana bu mektubu, kâh zihnimin en ücra köşesinden kâh yüreğimin yara almış bir yerinden yazıyorum. Uzun zamandır seninle konuşmayı planlıyordum ama insan çok kendisiyle konuşmaya çekinir. Cümleler kurmak kendine geldiği zaman daha bir zor olur.Her şeye rağmen kendimle söyle etraflıca bir konuşmaya çok ihtiyacım vardı. Boşuna yaşıyor olamam ve yaşadıkça öğrendiğim, öğrendikçe canımı acıtan gerçeklerden başlamak istiyorum: Samimiyetle bakan bir çift gözle buluşmak öylesine zor ki... Zoraki gülümsemeler, yavan sözcükler, her defasında karşıma çıkıyor. Samimiyetinden zerrece kuşku duymayacağım insanlar, gittikçe azalıyor. Yakın bir zamanda kendime bir karar aldım. Eğer birileri hayatında yer alacaksın tek kriterim, samimiyet olacak bundan sonra. Hatır için ya da hatıralar için kimseye değer vermeyeceğim, hatır bu, kırılır; hatıralar ise unutulur. Ömürden günler, birer birer tükenirken Biz h